Na 5 jaar vertrok het gezin, dat intussen 4 kinderen telde, naar de Borchmolendijk. Hier was ruimte voor een echte winkel. De winkel, nu met dames-, heren- en kinderschoenen, maar ook pantoffels en rubberlaarzen, werd voortaan aan de zorgen van Dien overgelaten. Ties repareerde niet alleen schoenen, maar maakte voor enkele klanten ook regelmatig maatschoenen. De schoenmakerij liep goed. Ties kon het vele werk niet alleen aan en moest hulp hebben. In eerste instantie hielp de familie ’s avonds en op zaterdag mee en later kwam er hulp van een voltijds schoenmakersknecht.